پرخوری عصبی _ اختلالات خوردن
زمان پیشنهادی مطالعه ی مقاله : 10 دقیقه
در این مقاله به اختلال پرخوری عصبی یا بولیمیا خواهیم پرداخت.
پرخوری عصبی، اختلالی است که بر خلاف آنورکسیا ( کم اشتهایی عصبی ) فرد مبتلا، دارای دوره های پرخوری می باشد ولی همانند آنورکسیا، فرد رفتار های جبرانی نامناسب و رفتار های پاکسازی را انجام می دهد. فرد به قدری می خورد که با ناراحتی های جسمی مثل درد شکمی یا تهوع، دست از خوردن خوراکی و غذا بر میدارد. فرد پس از تمام شدن پرخوری، دچار احساس گناه شدید، افسردگی و یا نفرت از خود می شود.
ملاک های تشخیص پرخوری عصبی بر اساس DSM _ 5 :
معیار A : وجود دوره های مکرر پرخوری.
این اختلال، دو مشخصه دارد که برای تشخیص، هر دو باید حضور داشته باشد :
1) در یک دوره زمانی مجزا، مقدار غذایی که فرد می خورد از مقدار غذایی که اکثر افراد، در همان دوره ی زمانی و تحت شرایط مشابه مصرف می کنند بسیار بیشتر است.
2) در طول این دوره های زمانی پرخوری، فرد احساس می کند بر خوردن خود، کنترل ندارد. مثلاً احساس می کند نمی تواند خوردن را متوقف کند یا نوع غذا و مقدار آن را کنترل کند.
معیار B : فرد برای جبران پرخوری های خود و جلوگیری از افزایش وزن، به طور مکرر به رفتار های جبرانی نامناسب روی می آورد. مثل استفراغ، استفاده از ادرار آورها یا سایر دارو ها. یا فرد، روزه می گیرد و ورزش های شدید و فشرده انجام می دهد.
معیار C : هم پرخوری هم رفتار های جبرانی نامناسب، به طور متوسط، حداقل یکبار در هفته و به مدت 3 ماه، روی می دهد.
معیار E : این اختلال، منحصراً در طول دوره های بی اشتهایی عصبی روی نمی دهد.
اسپیسی فایر ها :
_ خفیف : فرد به طور متوسط، 1 تا 3 دوره در هفته، رفتار های جبرانی نامناسب انجام می دهد.
_ متوسط : فرد به طور متوسط، 4 تا 7 دوره در هفته، رفتار های جبرانی نامناسب انجام می دهد.
_ شدید : : فرد به طور متوسط، 8 تا 13 دوره در هفته، رفتار های جبرانی نامناسب انجام می دهد.
_ بسیار شدید : فرد به طور متوسط، 14 دوره یا بیشتر از 14 دوره در هفته، رفتار های جبرانی نامناسب انجام می دهد. .
ادامه دارد.
برای مشاهده ی ادامه ی مطلب اینجا کلیک کنید.
با تشکر از همراهان مرکز مشاوره ی آنلاین دکتر الهام مبلیان
**با ما همراه باشید.
مرکز مشاوره ی آنلاین دکتر الهام مبلیان
گرد آورنده : فرزین فقیه
دانشجوی روان شناسی _ کارشناسی
درباره این سایت